Dominika Korzeniowska: Manifesto

Dominika Korzeniowska jest artystką wizualną urodzoną w 1971 roku w Krakowie. Jej prace obejmują malarstwo, tkane obiekty malarskie i instalacje. Zajmuje się projektowaniem graficznym, ilustracją i grafiką cyfrową. Inspiracją dla Dominiki jest natura, literatura i muzyka, street art oraz eksperymenty współczesnego awangardowego artysty Larry’ego Poonsa.
Prace artystki i różnorodne projekty w ciągu jej kariery zyskały międzynarodowe uznanie, nadal eksperymentuje z różnorodnymi technikami i zagłębia się w sztukę języka wizualnego. Obecnie, jako adiunkt na Wydziale Informatyki i Grafiki Akademii WIT w Warszawie, prowadzi zajęcia z komunikacji wizualnej, projektowania graficznego i ilustracji cyfrowej. Współpracuje z galeriami w Polsce i za granicą prezentując prace na wystawach indywidualnych i zbiorowych.
Malarstwo jako medium jest czasem zdefiniowane jako język koloru i formy, w którym artystka komunikuje się bezpośrednio z widzem w formie dialogu – zaproszenia do zobaczenia świata jej oczami, jednocześnie zachęcając do znalezienia własnego znaczenia, do wejścia we wspólne doświadczenie zrozumienia tego, co niewypowiedziane.
W swojej wystawie MANIFESTO Dominika w swoisty sposób zgłębia przejawy ekspresji poprzez formę sztuki i zachęca widza do współuczestnictwa. Powtarzalny charakter prac zachęca widza do spojrzenia przez linie i znalezienia znajomych słów w plątaninie kolorów, liter i wymiarów, poprzez ciche czytanie napisanych słów, które widz podświadomie lub świadomie manifestuje. Ta interakcja między artystą, dziełem sztuki i widzem przekształca wystawę w formę sztuki interaktywnej.
Kolorowy i radosny charakter jej prac przyciąga wzrok widza i wywołuje pozytywne emocje. Charakter graffiti jest wyzwalający, a powtarzanie słów pisanych jest niemal hipnotyczne. Widz jest zanurzony w świecie kolorów, liter, słów i ekspresji. Każde słowo pisane tworzy unikalny wzór, a litery stają się jak nici w tkaninie, warstwowe kombinacje kolorów przeplatają się i bawią wymiarami, podkreślając głębię słowa pisanego.
To ciekawe, jak dzieła sztuki sprawiają wrażenie niemal jedności. Cierpliwość, precyzja i ekspresja artystyczna w każdym dziele sztuki jednoczą się, sprawiając, że każde praca jest osobnym elementem układanki. Każde dzieło opowiada inną historię o rzeczach, które mają największe znaczenie dla artysty i na świecie.
ŻYCIE. PIĘKNO. ENERGIA. EKSPRESJA. ZIEMIA. ŚWIAT. LUDZIE. MIŁOŚĆ. RADOŚĆ. To tylko kilka rzeczy, które powinny być manifestacjami istnienia zwykłego człowieka, szczególnie w dzisiejszych czasach, a jednocześnie przedstawiać istotę życia. Dzieła Dominiki ukazują to w zabawny sposób.

Ilze Bodža
Kurator
Akademia Technologiczna w Rezekne, Łotwa

Graffiti – nazwa zbiorcza, różniącej się tematem i przeznaczeniem, twórczości artystycznej, bazującej na umieszczaniu np. obrazów, podpisów, rysunków w przestrzeni publicznej lub prywatnej za pomocą różnych technik, najczęściej malowania sprayem lub pędzlem i sprayem przez szablon*.
Street art nie posiada ściśle określonych reguł działania, struktur dzieła, ani innych wyznaczników. Każdy tworzy jak chce i gdzie chce, przy czym w opinii odbiorców niekoniecznie jest to uznawane za działalność artystyczną**.
Color i struktura malarska – farba i podłoże, zawsze miał nadrzędne miejsce w moich pracach. Relacje między barwami, wydawały i się wystarczającym tematem obrazów. Właściwie poprzez kolory mogłabym opisać cały świat. I to staram się robić w moim malarstwie…
W 2014 powstał pierwszy poliptyk pod tytułem I LOVE YOU. Trochę przez przypadek, wielobarwna mgławica kropek wzbudziła we mnie ogromnie pozytywne nastawienie do świata. Od tej pory wciąż towarzyszyła mi myśl by rozwinąć pomysł kosmicznej radości w kolejnych pracach. To co w pierwszym obrazie było tak naprawdę schowane na krawędzi zewnętrznej ramy, powstałe niby przypadkiem, nie dawało spokoju i domagało się kontynuacji. Później powstało jeszcze sporo kolorowych obrazów, które zaprezentowałam na wystawie indywidualnej w Związku Polskich Artystów Plastyków w 2019. Wahałam się nad tytułem pierwszej wystawy. I LOVE YOU towarzyszyło mi cały czas, ale w końcu zdecydowałam się na KOLORY…
Istnieje wiele odmiennych rodzajów i technik wykonywania graffiti, których jasne rozgraniczenie nie zawsze jest możliwe. Szczególnie trudne jest odróżnienie graffiti od street artu – ich techniki często się przenikają***.
I tak mijały kolejne lata, realizowałam kolejne projekty malarskie, graficzne i ilustracyjne.
W żadnym z nich jednak nie wróciłam do pomysłu z 2014. Dopiero po prawie dziesięciu latach znalazłam przestrzeń by zrealizować malarską instalację, w której prezentuję rozwinięcie pomysłu, szkicu, malarskiej próby z przed lat. Właściwie nie jest to nic nadzwyczajnego, że powracam do tematu. Często mi się to zdarza, przy czym te kolejne wersje intrygującego mnie tematu, zawsze są próbą przedstawienia go w nieco inny sposób…
Style-Writing jest obecnie najczęściej spotykaną i najbardziej rozpoznawalną formą graffiti, często utożsamianą z całym zagadnieniem. Przez writing rozumie się pismo jako główny element obrazu kompozycyjnego służący twórcy do przedstawienia swojego artystycznego wyrazu. (…) Przy tagowaniu, writerzy najczęściej posługują się własnym alfabetem, przez co tagowane wyrazy lub symbole mogą być trudne, niekiedy niemożliwe do odczytania przez osoby trzecie****.
Dlaczego I LOVE YOU? Bo to krótkie wyznanie najlepiej oddaje mój stosunek do świata, a także do malarstwa. Dlaczego MANIFESTO? Bo w bardzo jasny i dobitny sposób chciałam poprzez tą instalację określić moją postawę jako człowieka i twórcy. Czyż nie przez manifesty, publiczne deklaracje, hasła i wystawy próbowano prezentować swoje racje, poglądy, uczucia i założenia programowe? Dlatego MANIFESTO. I dlatego też wszystkie kolejne słowa – hasła. Dlaczego w języku angielskim? Bo jest to język, o którym możemy powiedzieć, że stał się językiem międzynarodowej komunikacji. Ponieważ jednak dla mnie jest on językiem obcym, ma w sobie również coś na kształt tajemnicy, niedomówienia, przez to wydaje się mniej dosłowny, bardziej pojemny znaczeniowo. Nie bez znaczenia jest także zestaw znaków, liter, którym ten język się posługuję. Przez swą
prostotę w zapisie, bez znaków diakrytycznych słowa lepiej wyglądają w zapisie. Dlatego mamy: LIFE, LOVE, COLOR, LIGHT, COSMOS, JOY,… Te słowa znaczą i komunikują strefy, w których deklaruję swój udział. Do których przynależę lub chcę przynależeć, a wyrażam to przez malarstwo gestu i barwy. Odwołując się do wielobarwnego przypadkowego, niemal organicznego spotkania znaku, języka, koloru i znaczenia. Poprzez wielokrotne powtórzenia, obrazuję dokonująca się poprzez akt malarski afirmację słowa i koloru. Zatracam się w melodii, rytmie, która jak modlitewna repetycja zbliża mnie do medytacji. Poprzez każdą kolejną pracę otwieram się na nowe perspektywy malarskich kombinacji barw, przypadkowych zestawień kolorów i wciąż zaskakujących mnie rozwiązań. W tym nawarstwianiu chce się zbliżyć do naturalnej, przypadkowej konwencji sztuki ulicy, gdzie warstwy anonimowych wypowiedzi nakładają się na siebie tworząc skomplikowaną strukturę w skrajnej formie abstrakcyjnych komunikatów, z których jesteśmy w stanie wyłowić pojedyncze słowa, znaki, symbole.
Pierwszy raz instalacja malarska Manifesto była upubliczniona w Galerii Akademii Sztuk Pięknych w Kluż-Napoka w 2023 roku.

Dominika Korzeniowska, Warszawa 2023/2024

* Encyklopedia PWN – encyklopedia internetowa, oferowana bezpłatnie i bez konieczności uprzedniej rejestracji, przez Wydawnictwo Naukowe PWN.
** K. Jurkiewicz. Historia i cele street artu ze szczególnym uwzględnieniem jego społecznej roli – na przykładzie prac Banksy’ego.
*** https://pl.wikipedia.org/wiki/Graffitina
**** https://pl.wikipedia.org/wiki/Graffiti