Krzysztof Franaszek: HR 6819

Tytuł wystawy odnosi się do systemu gwiezdnego, w którym odkryto najbliżej położoną od ziemi czarną dziurę. Układ składa się z dwóch gwiazd orbitujących wokół niewidzialnego obiektu w centrum. Naukowcy oznaczyli HR6819 jako czarną dziurę oddaloną od ziemi o około 1000 lat świetlnych. Układ gwiezdny, przy sprzyjających warunkach może być dostrzeżony gołym okiem z półkuli południowej. Kontrast i efekt wizualny oraz naukowo – konceptualne wizualizowanie zjawiska stało się inspiracją dla prezentowanej wystawy.

Na ekspozycję składają się obiekty zbudowane z dziesiątek świetlówek led, stalowej konstrukcji i czarnych obiektów wykonanych ze sztucznego kamienia i smoły. W podziemnej, zabytkowej sali wystawowej kontrast generowany przez światło I materię staje się porażający. Dzięki cyklowi prac przenosimy się do miejsca odrealnionego, geometryczne obiekty znajdujące się w pomieszczeniu emanują tak mocnym światłem, że żeby wejść głębiej trzeba przyzwyczaić wzrok.

Druga sala wystawiennicza przeznaczona jest na instalację zajmującą całą przestrzeń. Z użyciem światła, dymu, projekcji multimedialnej i abstrakcyjnego obiektu pomieszczenie zmieni swój wygląd i rozkład, w całości przekształci się w abstrakcyjną, kojarzącą się przestrzenią kosmiczną instalacją. Wyabstrahowana pozycja widza umożliwi koncentrację w miejscu, gdzie jest ustawiona rzeźba, zainspirowana prehistorycznymi obiektami o strukturze czarnego kamienia.  Abstrakt, przestrzeń, kontrast umożliwi doświadczenie pierwotne, wolne od nachalnych skojarzeń przenosząc odbiorców w miejsce, gdzie grawitacja może być mniej odczuwalna i pojawia się więcej przestrzeni dla wyobraźni.