Kolor to zjawisko optyczne wywołane przez różnice w długościach fal światła widzialnego. Jest on percepcją wzrokową, którą ludzkie oczy odbierają w wyniku oddziaływania światła na fotoreceptory w siatkówce. Kolor jest subiektywną interpretacją tego, jak różne długości fal są rejestrowane przez mózg.

W kontekście sztuki i teorii koloru, kolor to właściwość, która pozwala odróżnić obiekty i ich powierzchnie na podstawie różnic w świetle odbijanym i pochłanianym. Te różnice w barwie, nasyceniu i jasności kształtują bogactwo wrażeń wizualnych. Teoria koloru analizuje interakcje między różnymi kolorami i wpływ kolorów na naszą percepcję i emocje.
W praktyce, barwy są opisywane za pomocą trzech głównych atrybutów: koloru, nasycenia (inaczej chromy) i jasności (inaczej wartości). Te trzy elementy określają, jaki kolor widzimy i jak odbieramy go w kontekście innych kolorów i oświetlenia.

Johannes Itten, autor słynnej książki „Sztuka barwy” z 1961 roku, przenosi nas w świat emocji wywołanych przez poszczególne kolory, zestawiając je z uczuciami i charakterami ludzkimi. To głębokie zrozumienie psychologii koloru uchyla rąbka tajemnicy związków między barwami a naszymi odczuciami.

Projekt artystyczny chroma powstał właśnie w tym kontekście.

Oddałam się procesowi i jego prawidłowości poprzez kontrolowanie jedynie wyjściowych informacji o stosowanym kolorze, jednocześnie pozwalając na wynikowe powstawanie formy poprzez swój gest i technikę rozcierania. Tytułowa chroma jest zarówno przyczyną jak i skutkiem, drogą i celem. To swoiste studium barwy, testem teorii w praktyce. Proces intencjonalnego rozcierania farby doprowadził mnie do zniuansowanych efektów saturacji, które można przewidzieć, jednak nigdy w pełnym docelowym kształcie.

Tym samym, wbrew moim dotychczasowym praktykom projektowym, opowiadam się tym razem za kolorem i daję się mu prowadzić. Dochodzę do przełomowych i niespodziewanych wniosków. Kolor mówi wszystko na raz, a forma tylko po kolei.

Anna Nowokuńska-Maksymiuk

PRACE EMANUJĄ FASCYNUJĄCYM WYRAFINOWANIEM I SPOKOJEM.

Anna Nowokuńska-Maksymiuk zawodowo zajmuje się głównie architekturą, a także bardzo specyficzną częścią komunikacji wizualnej, jaką jest orientacja w przestrzeni publicznej. Ten rodzaj pracy wymaga ogromnej precyzji i uwagi. Zazwyczaj precyzja prowadzi do skrajnej konkretności i określenia formy. Cechy te w dużej mierze korespondują z dotychczasową twórczością Anny Nowokuńskiej-Maksymiuk.

W projekcie CHROMAchroma, który prezentuje na obecnej wystawie w Veliko Tarnovo, zauważamy jednak radykalnie odmienne podejście. Tutaj oddaje się koncepcji koloru. Ale jak sama mówi w swojej koncepcji, pozwala, aby technika malarska ją prowadziła, co w rzeczywistości odróżnia to, co osiągnęła w tym projekcie od jej poprzednich prac w niezwykłym stopniu. „Poddałam się procesowi i jego prawidłowościom, kontrolując tylko początkowe informacje o zastosowanym kolorze, jednocześnie pozwalając powstałej formie rozwijać się poprzez mój gest i technikę mieszania.” Widzimy tutaj niezwykle delikatny ruch pędzla, a także różne nasycenie kolorów. Efekt akwareli dopełnia relief papieru. Można powiedzieć, że prace z serii CHROMA emanują fascynującym wyrafinowaniem i spokojem.

Prof. Svetoslav Kosev