JUŻ W PIERWSZEJ połowie XIX wieku artyści malarze zaczęli odkrywać urodę gór, pejzaż tatrzański. J. Głowacki, L. Dembowski, A. Kotsis, W. Gerson, L. Wyczółkowski, W. Ślewiński, J. Stanisławski, W. Weiss i kolejne pokolenia twórców.
Różna stylistyka, maniera estetyczna, forma malarska, ale zawsze pełna uroku poetyka majestatu gór. 1906 Stanisław Witkiewicz w liście do syna (Witkacego) pisze „Ja przychodzę z obrazem kataklizmy. Przemalowywałem cały róg i mgłę i zdawało mi się, że w porównaniu z tym co zamalowywałem, idę ku mniej błękitnym tonom – tymczasem po kilku dniach zobaczyłem, że jestem w czystym kobalcie. Żeby nie pamięć natury, która mną kieruje, byłbym bez wyjścia. Naturalnie nie mówię o motywie topograficznym ani epizodycznym, tylko o motywie świetlnym, kolorystycznym”.
2022/2023 Aneta Jaźwińska – Kolor Górą – prezentuje zestaw, wybór kilkudziesięciu fragmentów, szkiców, notatek wykonanych w plenerze (akryl na płótnie 30x40).
Intelekt, erudycja, intuicja, emocja... Doświadczenie bez patosu i egzaltacji – artystka szybko i śmiało maluje obrazy, na których rejestruje spotkania, zderzenia monumentu zastygłej lawy granitowych skał z ulotną, niedopowiedzianą aurą światła i mgieł. Mimo rozpoznawalnych, charakterystycznych znanych miejsc i motywów, obrazy nie opisują konkretnego szczytu, grani czy masywu, lecz oddają nastrój, klimat i gatunek kontrastów w blasku dnia, są wizerunkiem jak portret osoby przedstawiony i nasycony indywidualnością twórcy. Obrazy Anety Jaźwińskiej wyrażają jej wielką wiarę w znaczenie i siłę koloru, prawdę i szczerość, intencje twórcy.

Ryszard Sekuła