Aneta Jaźwińska: Barwy ziemi

EKSPLORACJA natury to niejako powrót do korzeni, pierwiastek tego, co nosimy w sobie, a twórczość zależy od miejsca, czasu i kultury danego obszaru, a nawet posunęłabym się do sformułowania, że od temperatury (barwy), klimatu, atmosfery miejsca i osób, które spotykamy. Poparty jest własną osobowością, niepowtarzalną linią DNA, temperamentem i wrażliwością w konsekwencji tworzenia i kreowania sztuki dzisiejszej na podwalinach historii.

Rumunię po raz pierwszy zobaczyłam jako pięcioletnia dziewczynka. Urzekła mnie pięknem przyrody, ciepłem, wspaniałymi owocami dojrzewającymi w jej gorącym słońcu, życzliwością osób, które spotkałam. Zachwyciły mnie też rumuńskie rękodzieła – przepięknie haftowana odzież, wyroby z drewna i ceramiki w kolorach czerwieni, bieli i czerni oraz w gamach błękitów. Te wrażenia były moim pierwszym doświadczeniem miejsca i ludzi w Rumunii. Podróż z Bukaresztu do Mamaji, Eforii Nord i Eforii Sud, kontakt z ludźmi, niesamowita atmosfera przyjaźni i gościnności w kontekście tematów, którymi się zajmuję, była bardzo cennym przeżyciem.

Poddając analizie miejsce, pejzaż, światło i kolor, pracuję bezpośrednio w plenerze. W swoim projekcie chciałabym zaprezentować rysunki wykonane w kolorze (pastele olejne wykonane na tekturach w formacie 70x100) wywodzące się z architektury miejsca. Prace te mają mieć charakter bezpośredniej analizy pejzażu, zapisanej w formie znaków plastycznych. Są ściśle związane z charakterystyką danego miejsca, jego koloru, klimatu i historii. Projekt ten, oprócz realizacji moich prac na terenie Rumunii, obejmuje również pokaz rysunków powstałych na terenie Polski. Prace powstałe w Polsce są również sumą doświadczeń miejsca i czasu, czyli bezpośredniego spotkania z tematem. Można powiedzieć: analizy „tu i teraz”. Mam wrażenie, że takie spotkanie posiada niesamowite walory poznawcze i edukacyjne dla obu stron. Mówię to z pozycji osoby, która doświadczyła sama, jako studentka w Ontario College of Art, wielu spotkań i wymiany kulturowej z różnymi osobami, profesorami z Francji, Anglii, Chin i Egiptu. Te spotkania wniosły bardzo wiele w moje życie artystyczne i pedagogiczne. Od lat dzielę się moim doświadczeniem w trakcie zajęć ze studentami, a wiele wartościowych prac – ćwiczeń przeniosłam na grunt polskich uczelni. Chętnie podzielę się nimi z uczestnikami spotkania w bliskiej memu sercu Rumunii, tam gdzie na plażach powstały z piasku moje pierwsze formy architektoniczne, które zostały zauważone i docenione, gdy byłam jeszcze dzieckiem. Wówczas tego nie rozumiałam, ale teraz wiem, jak ważne jest uwrażliwianie młodych ludzi od najwcześniejszych lat na piękno otaczającego nas świata i przetwarzanie go w dzieło artystyczne.