Mieczysław Wasilewski Plakat &… / Mieczysław Wasilewski Poster &…

Mieczysław Wasilewski wliczany jest w poczet najznakomitszych polskich projektantów graficznych i ilustratorów. Jego twórczość, po mistrzowsku oszczędną w plastycznych środkach, charakteryzuje niezwykle wnikliwa analiza tematu i intelektualna przenikliwość. Potrafił określić swój indywidualizm twórczy, nie tracąc niczego ze spuścizny artystycznej, jaką zostawiła grafikom-projektantom Polska Szkoła Plakatu. Stając w opozycji do charakterystycznej dla niej malarskiej formuły, pełnej barw i eksperymentów formalnych, Wasilewski jednocześnie pozostał wierny jej racji w sferze filozoficznej, opartej na niedomówieniach i symbolice pełnej plastycznych metafor. Jest mistrzem mądrej obserwacji świata i zwięzłych point, często bazujących na elementach zaczerpniętych ze świata groteski i żartu, a wszystko osnute delikatną nutą poezji daje jedyny i niepowtarzalny klimat prac tak charakterystyczny dla tego artysty. „Wielbię Leca, a więc krótkie gadanie na dłuższy temat” – ta sentencja często goszcząca w rozmowach z Mieczysławem Wasilewskim najtrafniej charakteryzuje jego artystyczne credo.

Wasilewski jest mistrzem skrótu, lapidarnego znaku graficznego. Z pełną świadomością stosuje „ubóstwo formalne” w większości ograniczone do grafiki czarno-białej a jeśli już sięga po kolor, to z reguły jest to bardzo ograniczona paleta barw. Ten zabieg tylko z pozoru jest prosty. Taka asceza wymaga niebagatelnych umiejętności znalezienia maksimum wyrazu w oszczędnym, niepozornym rysunku i towarzyszącej mu typografii. Mistrzowski gest, precyzyjna kreska i znajomość każdego niemal odcienia czerni. Od przepastnej matowej głębi po jej srebrzyste rozedrganie. Do tych cech wyjątkowych, nieczęsto dziś spotykanych w twórczości plakatowej, dodać należy perfekcyjny warsztat malarski i rysunkowy.

Właśnie rysunek jest drugim obszarem twórczości w którym Wasilewski spełnia się równie chętnie jak w plakacie. Rysuje najchętniej pędzlem i tuszem, szybko, kilkoma precyzyjnymi kreskami, czasem wzbogaconymi lawowaniem. Rysunki te to rodzaj notatnika. Sztambucha, w którym artysta zatrzymuje chwile i osoby często te najbliższe.

Ta niebywale świadoma, pełna kultury twórczość jest jego znakiem rozpoznawczym i świadectwem swobody tworzenia właściwej mistrzowskiemu opanowaniu warsztatu. Mieczysław Wasilewski jest nie tylko rozpoznawalnym na świecie artystą, ale równie wybitnym pedagogiem i nauczycielem akademickim.

(Maria Kurpik, Krótko na dłuższy temat – kalendarium, s. 338-339)

Mieczysław Wasilewski is considered one of Poland’s most outstanding graphic designers and illustrators. His masterfully restrained work demonstrates an intellectual perceptiveness as well as an extraordinarily insightful analysis of his subject matter. He has been able to ensure his own creative individuality without losing any of the artistic legacy of the Polish Poster School. Though his style stands in contrast to the school’s characteristic painting style, full of colors and formal experimentation, Wasilewski has remained faithful to the school’s philosophy, which is based on an understated and symbolic expression of artistic metaphors. He is a masterful observer of the world and his pithy insights often draw on humor and the world of the grotesque, which he then presents with a delicate poetic note, giving his work a unique feel. Sentences like “I adore Lec, so a short chat on a longer topic” often accompany conversations with Mieczysław Wasilewski, and they aptly encapsulate his artistic credo.

Wasilewski is a master of brevity, of the laconic logo. He assiduously employs a “formal poverty” that generally limits his work to black and white designs, and if he reaches for color, it is usually for a very limited range of hues. Such effort is only seemingly simple. This asceticism requires considerable skills in order to find the maximum amount of expression in a modest, inconspicuous drawing and its accompanying typography: a masterful gesture, a precise line, and a familiarity with almost every shade of black – from the vast matte depths through silvery vibrations.

In addition to Wasilewski’s exceptional qualities, which are rarely seen in poster art today, one should also add that he excels in both painting and drawing. Indeed, drawing is the other creative domain in which he stands out. He prefers to draw with brush and ink, quickly, with a few precise lines, sometimes employing the ink wash technique. Collectively, these drawings form a kind of notebook, a journal in which he captures both moments and people, often those closest to him.

This unusually aware and culturally rich creativity is his hallmark and a testament to the creative freedom to master one’s technique. Mieczysław Wasilewski is not only an artist who has garnered worldwide recognition, but he is also an outstanding teacher.

(Maria Kurpik, “Briefly on a Longer Topic – a Timeline”, trans. Jason Goldsmith, p. 338-39)